بررسی‌ درجات عرفانی‌ مجالس‌ سبعه‌ بر اساس منازل السائرین‌ خواجه‌ عبداﷲ انصاری و شرح منازل السائرین‌ عزالدین‌ محمود کاشانی‌
کد مقاله : 1209-CPLLR
نویسندگان
علیرضا ربانی *1، لیلا هاشمیان2
1دانشگاه بوعلی سینا، گروه زبان و ادبیات فارسی
2عضئ هیات علمی
چکیده مقاله
این پژوهش به بررسی درجات عرفانیِ مجالس سبعهی مولانا بر اساس دو اثر مهم عرفانی، منازل السائرین خواجه عبدالله انصاری و شرح منازل السائرین عزالدین محمود کاشانی میپردازد. هدف اصلی، تحلیل تطبیقی مراتب توحید و عرفان در مجالس سبعه با رویکردی توصیفی-تحلیلی است. روش تحقیق مبتنی بر مطالعهی کتابخانهای و فیشبرداری از منابع مرتبط است. یافتهها نشان میدهد که مولانا در این اثر، با وجود تمرکز بر مفاهیم تعلیمی و اخلاقی، به بیان لایههای عمیق عرفانی و توحیدی نیز پرداخته است. تحلیل محتوای مجالس سبعه بر اساس مراتب سهگانهی توحید در منازل السائرین (عامه، خاصه، و خاصهالخاصه) و نیز تقسیمبندی چهارگانهی عزالدین کاشانی (ایمانی، علمی، حالی، و الهی) نشاندهندهی کاربست توحید عامه و علمی در خطبههای مولاناست. با این حال، در مواردی نیز اشارات به سطوح بالاتر توحید، مانند فنا فی الله، دیده میشود. این پژوهش مسیر جدیدی برای درک بهتر تحول فکری مولانا، بهویژه در مقایسه با آثار متأخر او مانند مثنوی، فراهم میکند.
کلیدواژه ها
مجالس سبعه، توحید و عرفان، مولانا جلالالدین محمد بلخی، خواجه عبدالله انصاری، عزالدین محمود کاشانی.
وضعیت: پذیرفته شده