| سیمای انسان در قرآن از نگاه ناصر خسرو |
| کد مقاله : 1156-CPLLR |
| نویسندگان |
|
منیر اوسطی *1، محمد رضا برزگر خالقی2 1کارشناس پژوهشی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) 2هیات علمی بازنشسته |
| چکیده مقاله |
| قرآن و علوم مربوط به آن یکی از موضوعات محوری دیوان ناصرخسرو است . نخستین گوینده ای است که شعر را در خدمت فکر و اخلاق قرارداده است. درشعر او حمکت عملی به موازات حکمت نظری درجریان است.به همین خاطر مذمت و تملق ،دروغ و بهتان ،کبر و غرور،دنیا ،حسد و مکر، حرص و طمع ، قناعت ،خوی نیک وموارد بی شمار دیگر از جمله مسایلی است که در سراسر دیوانش فراوان به چشم می خوردو در خصوص هرکدام وی ضمن مواعظ به تجویز دستورهای عملی هم می پردازد. در این مقاله سعی بر آن است که سیمای انسان در دیوان ناصرخسرو با توجه به آیات قرآنی بررسی گرددتا دانسته شود انسان آرمانی از دیدگاه ناصرخسرو دارای چه ویژگی هایی می باشد و چه سفارش هایی به انسان شده است دو این موجود خاکی را به انجام چه چیزی ترغیب می کند و ازانجام چه امری باز می دارد و نهی می نماید |
| کلیدواژه ها |
| ناصرخسرو ، انسان ، قرآن، آفرینش |
| وضعیت: پذیرفته شده |