تحلیل مؤلفه‌های نوشتار زنانه در دو خاطره‌نوشت جنگ؛ خداحافظ سالار و یادت باشد
کد مقاله : 1154-CPLLR
نویسندگان
مهسا رون *
معاونت پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی
چکیده مقاله
نظریة نوشتار زنانه از رویکردهای نقد ادبی برای تحلیل نوشتار نویسندگان زن یا روایت راویان زن است. طبق این نظریه در آرای سارا میلز و تالمک لیکاف، عناصر روایت زنانه در سطح واژگان، مشتمل است بر واژگان و تعابیر زنانه، عباراتی با بار عاطفی، رنگ‌واژه‌ها، سوگندواژه‌‌ها، عبارات تعلّلی و مشدّدها؛ ویژگی‌های نحویِ نوشتار زنانه نیز در برجستگی کاربرد جملات دعایی، توصیفی، پرسشی و جملات کوتاه و مقطّع و ساده‌نویسی نمود می‌یابد. موضوعاتی همچون رجوع به خاطرات گذشته، دغدغه زیست، عشق و توجه، پیوند عاطفی، امید و انتظار و... نیز از محتواهای زنانه محسوب می‌شود. دو خاطره‌نوشت خداحافط سالار و یادت باشد نیز، به‌قلم حمید حسام و رسول ملاحسنی، از زبانِ دو راوی زن، ضمن بازتاب نگرش زنانه به جنگ، نقش زنان در همراهی همسران شهیدشان را ترسیم کرده‌‌است. یافته‌های پژوهش حاضر، که به روش توصیفی _ تحلیلی انجام شده‌است، نشان می‌دهد این راویانِ زن بیشتر بر عواقب نابودگر جنگ و جنبۀ عاطفی و احساسی آن تأکید دارند و متأثر از روحیات زنانه، روایتی عاطفی همراه با غم و اندوه، ایثار و پرهیز از ستایش جنگ را از آنان شاهد هستیم. عناصر سبک نوشتار زنانه در سطح واژگان و نحو کلام در دو اثر شواهد فراوانی دارد و محتواهایی همچون رجوع به گذشته و مرور خاطرات، دغدغۀ زیست، ذکر اعتقادات، باورها و نذرونیازها، پیوندهای عاطفیِ خانوادگی، آداب و رسوم رایج، خودسانسوری و ذکر شرم و حیا، بیان امید و انتظار زنانه، عشق، توصیف احوال درونی و... روایت و نگرش زنانه را در این دو خاطره‌نوشت از جنگ متجلّی ساخته‌است.
کلیدواژه ها
نوشتار زنانه، جنگ، خاطره‌نگاشت، خداحافظ سالار، یادت باشد
وضعیت: پذیرفته شده