| سازکار سیر و سلوک عرفانی از دیدگاه پدیدارشناسی |
| کد مقاله : 1134-CPLLR |
| نویسندگان |
|
عاطفه امیری فر *1، سید علی قاسم زاده2 1ندارم 2ریاست دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) |
| چکیده مقاله |
| نشانه‌شناسی کلاسیک، جهان را میان سوژه و دیگری تعریف می‌کند. لاندوفسکی توانست با رویکرد پدیدارشناسی در این حوزه تغییراتی بنیادین و نظام‌مند ایجاد کند و الگوی ارتباط میان سوژه و دیگری را از دریچه نظام‌های معنایی بازتولید کند. نظام‌هایی معنایی برنامه‌مدار و مجاب‌سازی در گفتمان عرفان به عنوان بستری انسانی و اجتماعی قابل بررسی است. در هر دوی این نظام‌ها پیر و مرشد در مقام سوژه‌ای قدرتمند و ساحتی برتر عمل‌گرایی دارد و سالکان و مخاطبان عرفان در سوی دیگر به عنوان سوژه‌هایی مشارکت‌کننده با نقش‌‌هایی مضمونی حضور دارند؛ اما پیروانی انسانی و اجتماعی‌اند که عموما مشارکتی یک‌سویه دارند و هر سوژه‌ای به شیوة خود متن عرفان را معنا می‌بخشد؛ بااین‌حال، اهداف مشترکی دارند. این جستار به شیوه توصیفی- تحلیلی مبتنی بر رویکرد پدیدارشناسی لاندوفسکی به این نتیجه رسیده است که نمود این دو نظام معنایی را در گفتمان عرفان می‌توان در حضور ساحت برتر به عنوان پیر و مرشد و نظم پیوستار سیر و سلوک مشاهده کرد و انگیزه مشارکت اهل عرفان در این نظام‌ها بر اساس الزامات اجتماعی و اهداف مشترک و انگیزه توافقی عرفانی است. که مصادیق آن در متون متصوفه و روایت‌های عرفانی بسیار دیده می‌شود. |
| کلیدواژه ها |
| گفتمان عرفان، نظام‌های معنایی، برنامه‌مدار، مجاب‌سازی، انگیزه توافقی، لاندوفسکی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |