ترفندهای موسیقی میانی در اشعار سپید افشین یداللهی (ویرایش دوم) |
کد مقاله : 1130-CPLLR |
نویسندگان |
پرند فیاض منش * استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران |
چکیده مقاله |
شعر، اتّفاقی در زبان است و موسیقی شعر از رهگذر ساختار شکنی در زبان معمول، رخ میدهد. افشین یداللهی از شاعران محبوب معاصر ایران است که به سبک و سیاق خاصّ خود در قالبهای شعری متفاوت، آثاری زیبا و دلنشین خلق کرده است. این پژوهش به منظور تشخیص عناصر برجستۀ موسیقایی در شعر سپید افشین یداالهی به روش توصیفی – تحلیلی، موسیقی میانی را در مجموعه اشعار سپید این شاعر بررسی میکند. نتایج بررسی، نشان میدهد: تنوّع عناصر موسیقایی، فراوان بوده؛ امّا همحروفی، همصدایی، تناسب و تکرار، پر بسامدترین عناصر سازندۀ موسیقی میانی در اشعار سپید افشین یداللهی است. سهم شیوۀ نگارش در موسیقی اشعار سپید این شاعر، چشمگیر است و یداللهی از شگرد جدانویسی برای ارتقای موسیقی شعر خود بهره برده است. انواع موسیقی در اشعار یداللهی کارکردهایی چون: تأکید، تجسّم، مقارنه و موازنۀ لفظی، برجستگی و عینی نمودن فضا و احساس شاعر، قطعیت، تداعی، ایجاد موسیقی دیداری، زیبایی و ظرافت دارد. |
کلیدواژه ها |
موسیقی شعر، موسیقی میانی، شعر سپید، افشین یداللهی |
وضعیت: پذیرفته شده |