بررسی چند واژة گویشی در متون کهن فارسی- عبری
کد مقاله : 1112-CPLLR
نویسندگان
حامد نوروزی *
عضو هیات علمی
چکیده مقاله
زبان فارسی یکی از قدیم‌ترین زبان‌های شناخته شده است که از دیرباز دارای گونه‌ها، گویش‌ها و لهجه‌های متفاوتی بوده است. اما متأسفانه بسیاری از این گونه‌ها و گویش‌ها در طول تاریخ از میان رفته اند و امروزه تنها نامی از آن‌ها باقی مانده است. از این میان تعداد اندکی از متون کهن فارسی بویژه در دورة نو وجود دارند که تا حدی گویش‌ها و گونه‌های کهن فارسی را بازتاب می‌دهند. بررسی این گونه متون یکی از مهم‌ترین حوزه‌های پژوهشی زبان پژوهان محسوب می‌شود. نگارنده در این مقاله به بررسی تعدادی از این متون که به خط عبری نوشته شده‌اند و به فارسی- عبری موسوم هستند، پرداخته و واژه‌های گویشی آن‌ها را استخراج و بررسی نموده است. این لغات عبارتند از: کیلوا، اسنوده، آسومبا، تنجیدن، عینه، اهریان، اسدیس، جوردار، جریش، مطاهره، آیشان، استخ، امهل، انگیخته، تگش، تندس، چراک، چشه.فارسی، گویش، واژه، فارسی- عبری.فارسی، گویش، واژه، فارسی- عبری.فارسی، گویش، واژه، فارسی- عبری.
کلیدواژه ها
فارسی، گویش، واژه، فارسی- عبری.
وضعیت: پذیرفته شده