| مقامات سلوک و تجلی آن در احادیث و غزلیات مولوی |
| کد مقاله : 1103-CPLLR |
| نویسندگان |
|
مالک شعاعی * دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام |
| چکیده مقاله |
| از نظر عارف بی‌هیچ شائبهی مجازی، برای انسان «صراط» وجود دارد و آن صراط را باید پیمود لذا در عرفان سخن از نقطه‌ی آغاز، مقصد و منازلی است که به ترتیب سالک باید طی کند تا به منزل نهایی رسد. این مقامات از امور اکتسابی و اجتهادی و از جمله اعمال اختیاری و ارادی سالک است. احوال مشایخ در سیر این اسفار و مقامات تفاوت دارد برخى تعداد مقامات را یک، برخى دو، بعضى سه، برخى دیگر هفت، عده ای دوازده، بعضى هفتاد و کسانى یک صد منزل و ... برشمرده اند. در میان اقوال مختلف مشهورترین منازل یا مراحل طریقت نزد صوفیه ـ که معیار این پژوهش گردیده ـ هفت مقامی است که ابونصر سرّاج در کتاب اللُمّع: توبه، ورع، زهد، فقر، صبر، توکل و رضا ذکر کرده‌است. این مقاله بر آن است این هفت وادی پس از تعریفی به فراخور مقام مقاله، در احادیث نبوی کاوش نماید آن‌گاه تراوش این نشآت در غزلیات مولوی که مولود سماع صوفیانه و مقامات سلوک است بازگو کند. |
| کلیدواژه ها |
| مقامات، احادیث، غزلیات مولوی و هفت وادی |
| وضعیت: پذیرفته شده |