| جایگاه نخبگان فرهنگی قزوین در دوره پایتختی صفوی |
| کد مقاله : 1065-CPLLR |
| نویسندگان |
|
سهیلا شکری * دبیر آموزش‌وپرورش |
| چکیده مقاله |
| قزوین از سال 956 هـ .ق به مدت پنجاه سال، مرکز ثقل سیاسی و فرهنگی ایران در عصر صفویان بود. این امتیاز، موجبات رشد و ترقی این شهر در زمینه های مختلف از جمله امور فرهنگی را مهیا کرد. با این انتخاب تاریخی، شاهد ظهور رجال ادبی، هنری، دینی و مورخ بومی و غیر بومی در این شهر هستیم. رجال فرهنگی از نقاط مختلف ایران و حتی خارج از قلمرو صفوی به این شهر مهاجرت کردند. در زمینه علوم دینی، قزوین با مهاجرت علمای جبل عامل به یک حوزه بزرگ دینی و آن هم در شاخه شیعی بدل گردید، اما با وجود مهاجرت خیلی عظیمی از ادبا، علما و هنرمندان به این شهر، در روندی معکوس به دلیل عدم تساهل و تسامح مذهبی، فرهنگی و سیاسی برخی از شاهان صفوی، بسیاری از فرهنگیان به ویژه مورخان به نواحی مجاور ایران مانند هند مهاجرت نمودند. با وجود این مهاجرت برون کشوری، حضور بسیاری از برجستگان فرهنگ در قزوین این شهر را به یک مکتب مهم دینی و فرهنگی تبدیل کرد. این گفتار به معرفی مهم ترین برجستگان این حوزه پرداخته است. برخی از این نخبگان فرهنگی با وجود نخبگی در کار خویش گمنام و یا کمتر شناسانده شده اند. شناسایی و معرفی اصحاب فرهنگ کمتر شناخته شده حوزه قزوین در دوره پایتختی صفوی، هدف اصلی این جستار بوده و در این امر از منابع چاپی و نسخ خطی مورخان، شعرا، هنرمندان و ادبا بهره برداری شده است. |
| کلیدواژه ها |
| قزوین، صفوی، فرهنگ. |
| وضعیت: پذیرفته شده |