| کارکردهای عاطفی و زیباشناختی «تکرار» در شعر فارسی |
| کد مقاله : 1048-CPLLR-FULL |
| نویسندگان |
|
کوثر حاجبی *1، علی کریم زاده2 1ندارد 2هیئت علمی دانشگاه پیام نور تبریز |
| چکیده مقاله |
| چکیده «تکرار» در کلام نه تنها ایجاد موسیقی می‌کند، بلکه عواطف و احساساتی مانند غم و شادی، تحسّر و تأسّف، تشویق و تهدید و .. را نیز به ذهن القا می‌کند. تکرار در کلام زیبایی آفرین است و باعث لذت شنوندگان می‌شود؛ چرا که صداهای غیر موسیقایی و نامنظم که در آن تناوب و تکرار نیست نمی‌تواند لذت بخشی و خوشایند باشد. تکرار گونه‌های بسیار دارد که می‌تواند در سه سطح- واج‌ها، واژه‌ها و جمله‌ها تحقق یابد. برخی از آرایه‌های لفظی مانند واج آرایی، جناس، ردّ العجز الی الصدر، تبدیل و عکس و ... می‌توانند از مصادیق تکرار باشند. شعر و موسیقی پیوندی تنگاتنگ و دیرینه دارند. در واقع اساس شعر بر موسیقی استوار است و موسیقی حاصل نوعی «تکرار و توالی» است. شفیعی کدکنی بر این باور است که «تکرار» در کلّ هستی و کائنات ساری و جاری است: «بنیاد جهان و حیات انسان، همواره بر «تنوع» و «تکرار» است از تپش قلب و ضربان نبض تا شد آیند روز و شب و توالی فصول، و در نسبت خاصی از این تنوع و تکرارهاست که موسیقی مفهوم خویش را باز می‌یابد» |
| کلیدواژه ها |
| کلید واژه‌ها: تکرار، موسیقی، عواطف، آرایه‌های ادبی. |
| وضعیت: پذیرفته شده |